Bu kaç gece ve gündüz
Ya da kaç gün ve gece,
Hatırlayamadım.
Bilmem kendimi affetmemeyişimin kaçıncı vakti. İçimde kendime olan Kudurmuş bir öfke. Yüreğimin yuvası ağır karanlık, geceyi yırtan.
Acı ve derin!
Kulağımda vahşi bir çığlık kendi sesimden.
Ruhum, morgun kapısını içten yumruklayan sis kaplamış çorak bir toprak.
Hep susuz..
Közleşmiş bir utanç kalbim, yağmur bulutunu yırtan, buharlaştıran..
İnsanlar iyi ben kötü,
Ben kötü insanlar iyi..
İnsanlar iyi
Ben kötü
Kötü ben
Ben
Kötü
…
