yalnız üzgün akşamlarım

bazen sabahlarım 

benim kadar üzgün

akşamüstü gün ışığım

ağrılı kalbim

ve sancımla ben baş başa 

tek başıma 

bir başıma 

ah gelen dağa taşa 

ah ettiğim dağ taşa 

şimdi sırtımda bi kambur ağrılı

bu acıyla yaşıyor insan