İnsanoğlu sevgiye nankör davranır.
Oysa en masum olandır o his.
Çünkü insan sevmek için bir neden aramıyor, sevgiyi yaşamak için.
Zaten önemli olan da bu değil midir?
Sevginin asıl nedeni sevmek değil midir sevdiğini...
Insan bazen -miş gibi hissediyor her şeyi, herkesi.
Seviyormuş gibi... Bunu da kalbine sorduğu zaman alıyor cevabını.
Çünkü asıl gerçeği ve en son kararı yine kalp verir.
Akıl nefis düşkünü iken kalp ise bütün sevgilere açık derin ve uzun bir yoldur.
Bu yüzden insan kalben sevince daha çok yoruluyor.
Çünkü onca yol tek başına gidilmiyor.
Bazen de yanılıyor tabii insan...
İnsanlar o uzun yolu gördükleri zaman kendilerine güvenmeyip senden gidiyorlar.
İşte sizden gitmelerinin asıl sebebi de budur zaten.
Kalbin o derin ve uzun yolu... Sen bu yolda seni yarım bırakmayanlarla olmalısın.
O uzun yola hiç sıkılmadan seninle gelmek isteyenlerle çıkmalısın.
Her adımını keyif ile yaşamalı, attığı her adımın pişmanlığını yaşayıp yaşatmamalı insan.
Kalbinizdeki uzun yolu gerçek birileriyle paylaşmanız dileğiyle...
