Hırkası püsküllenmiş bir çocuğun
Hayallerinden daha yüksek
Çıktım dağın birine
Tüm yokluklarımın ham maddesiyle
İnşa ettiğim merdivenle
Düşündüm göz damarlarım kadar ince
Karar verdim şah damarım çarpınca
Tuttum elini boşluğun
Yalvardım, doldur beni ey boşluk...
Ben imanımı, imanım beni gözetti
Korkarken azaplardan kaçtım en azaplara
Atladım uçurumdan
Tövbe ederek henüz yere varmadan.
"Affet beni ya Hakk
Bu son intiharım"
