Dar ağacındayım

Ertelenmiş içsel bir mahkeme kırdı kalemi

Hayat kadar pahalı bir gerdanlık giydim

Nefes almayı zahmetli kılan

Ölüyorum!


Hayır, şuurumu kaybettim

Toprağın altında gövdemi bekler yaşama sevincim

Elim, kolum, bacağım

Üstü tozlu bir hevesle çırpınır yaşamak için

Bedenimde oluşan yaralar bu dünyaya vasiyetimdir

En acı ölüm şekli

Hâlâ düşünebiliyor iken ölmektir

Ölüyorum!


Boynumda bir hayal kırıklığı telemi

Bir babaya gurur,

Bir anaya oğul,

Bir kadına sevda,

Borçluyum!