Bir başıma, öyle karanlığın tam ortasında
Boyuma kadar pisliğe batmış vaziyette
Herkesten kaçmış bir kendinden kaçamamış şekilde
İzohipsin en sivri
Cehennemin ise en güzel yerinde
Elimde eski tadı kalmamış bir sigara ile
Bir ilaç arıyorum beni uyutacak tüm sesleri susturacak
Arkamda kalanları avutacak
Özledim yaşıyormuş gibi olmayı
Sarılmayı, sevişmeyi, sevilmeyi...
Mavilik istiyorum artık,
Kimseyle bölüşülmeyen bir mavilik
Kıyısında bir mezar
Olabildiğince yeşillik
Ve içimi susturacak yüksek bir ses
Anlatamadım çok şeyi
Bildikleriniz sadece onda biri
Anlattıklarımı da kavrayamadınız ki
Taşıyorum hepsini
Ya da taşıyormuş gibi
Yaşıyormuş, gülüyormuş, ölemiyormuş
Konuşmayı unuttum artık
Öğrendim epeyce susmayı
Küçükken karanlıktan korkardık
Yaş ilerledikçe kalabalıktan
Uyurgezer biri olduk iyice
Ayıkken çekilmezmiş zaten bu işkence
Yaşam sayfasını dolduruyorum
Sigaramın külü ile
Bir elimde gül, diğerinde sigara her şeye isyan edercesine
Tekrardan yaşama dönme dileği ile.
