20’li yaşlarında bir erkek ceset kıyıya vurdu
Mor tenli,
Suratında bir yüz ifadesi yok
Gülecek bir şeyi kalmadı,
Eskiden olsa bulurdu
Eskiden olsa bulurdu
Ne acı değil mi
Kıyılarınıza vurdu
Kokoşun biri, hem de gereksizliğinin bilincinde değil
Suyu bulandırmış mıdır diye sordu
Varlığını nereye koyardı bu genç
Telaşla sıyırırdı kendini, birilerinin arasına karışınca
Yer bulamazdı herhalde,
Koyacak yer bulamazdı
Belli ki kaybetmek istedi
Yeri bildirilmemiş her genç intihar eder
Siz bilmezsiniz
Bilemezsiniz
Tanrı: bilselerdi yapmazlardı derse
çocuk: bildiler ve yapmadılar derdi
Siz bilmezsiniz
çocuk cesedini bile morga kendi taşımak isterdi
Bir iğrenme tutardı onu dünya gösterince
Ruhunda bir delik vardı, deşik
Ruhunda kocaman bir boşluk
Siz bilmezsiniz
Sizin şu susmak bilmeyen bilgeliğiniz
iğrendirir
Kendinizi bu denli sevmeleriniz
fikrinizi
gölgenizi
gövdenizi tüm yeryüzüne sermeniz
Serebileceğinize dair sorgu bilmez özgüveniniz
Hepsi, her biri iğrendirir
çocuk, kusarak öldü
Öldü çocuk, öldü, öldürdünüz çocuğu
Yine kusturdunuz
Bir ip ver dedi tanrım
Yaşarken ortak olmadın
Ölümüme bari ortak ol, ip ver
Yakacaksın zaten, öyle ise
Cesurca ettim bu savaşı,
Sen de cesurca son ver
Koskoca tanrıya korkmayan cesetten ne mahrum edebilirsin ki
çocuk tanrıyla konuşmasını iğrenerek diyanetten,
tarikatlardan, meşrepten, meclisten, cemaatten
Siz bilmezsiniz,
çocuk kusarak gitti
İp vermedi Tanrı
Öylesine kibirli
Öylesine merhametli ki
Yine yaptı yapacağını,
-Evet, tüm ön yargılarımla-
-Sarıklı, cüppeli, takkeli, sarıksız, cüppesiz, sarıksız, başı açık, başı kapalı-
Yani tüm bağnazların büyük bir aydınlanmacı monarşi güdüleriyle fırlatacakları
saçmalar çocuk midesini yardı
çocuk, ne yaptı
çocuk kustu
20’li yaşlarında mor tenli bir erkek ceset kusarak kıyıya vurdu
Bir tek bu çocuk biliyordu
