Nedir beni ölümden alıkoyan düşünce?

Kör ve karanlığım

Üzgün ve alınmış.

Kirpi kalpliyim,

Kimse bilmese de.

İnsanın sosyalliğine tepki çeken

Yarım yamalak bir pencere

Soğuktan yanarmışcasına yaşadığım günlerde

Akşamına pinokyo olup dolandım avare avare

Hadi, artık gel!

Beni, zaman geçsin diye baktığım bulutlardan kurtar

ve toprağın çırağı yap

Yakına bile uzun uzun bakarken hissettiğim ağırlık boyumdan alıyor, içime veriyor

sevdiğim renkleri aldanış olarak mâl ettim sevdiğim kimlikleri cüzdanıma koydum

meğer cüzdanımdan beni çalmışlar mütemadiyen üşüyen ellerim ve ayaklarım mütemadiyen ben görmeden boğulduğum göz derinliğim.

zemini kaygan olan yerlere mum koydum titrek olsa razıydım mütemadiyen söndü.

İsa adına bile kutsanmış değil artık.