Yaşantım o kadar kötüydü ki 

Senden nefret etmek için sebeplerim doluyken

En güzel günlerim olarak kaldın geride

Kuş uçmayan kalbime, kavimleri sığdırdın

Kırışıklıklarıma sıkışmış polenler uçuştu

Yar olamasalar da hiçbir çiçeğe 

Varlıkları bilindi 

İnildi gönül tahtlarından, terk edildi en güzel mabetler

Sığınıldı yabancı göz çukurlarına

Dolup taşan kucaklamalar yerini, hak edilmemiş gönül kuruntularına bıraktı

Ben dizlerine uzanırken başımı okşadığın o rüyada 

Ne teselli kalmıştı ne de bir vefa

Yaşanmışlıkların hakkı yenildi benden fazla

Sen benim için şu an kadar değerliydin

Ben ise yarının olamayacak kadar anlamsız senin için

Her ne olduysa olmuştu artık anlamı yoktu sızlanmanın

ama ben yine de sızlanırdım her dakika

Sanki bir işe yarama ihtimali varmış gibi.