sen dudaklarımı öpünce

kalbime,

kalbimden vücuduma yayılan ışığın,

bütün günümü aydınlatır.

hele rüzgar esince, 

öyle titrer ki içim,

-bu titreme inan rüzgardan değil-

sana koşar çocukluğum,

ruhum, çocuk ruhum.

gecem gündüzüm yok artık,

sen varsın, bir de içimdeki ışığın. 

sevgilim, 

dudaklarımı öper misin?