kaç şiir eskittim senin için

ilk basımısın ütopik sevgilerin

metafizikten dahası gözlerin

bir ilkbaharda sesini dört ozanda işittim


frekansı tutuldu evrenlerin

gizli bir camekanda mahcemalini izledim

bir pencere yetmez bizim gibilere

bu gece dört şairi beklettim


bütün renkler doğar beyazdan

morluk varlığına bahşedilmiş bir tufan

hala dudağımda kesik nane

sevmek için üretmeyeceğim bahane

dilersen bu şehre bir daha gelme

ütopyama ayak bastın bir kere



ruhunda bronşit bir kısım var

nefes olmak istedim

eller ışık süzmesini başlattı

bu seher ataların nöbet bekler

gerçekliğe ulaşmam dört mevsim

çıkıp bir bilge ikiz alev desin

kızılcık şerbetini sancılar içsin

tanrıdan saklayacağım bir gün