sensizliğe alışmaya çalışmak 

elini eteğini çektiğin sokaklarda dolaşmak 

o şarkı bizim için bir daha çalmayacak 

ve bunlar beni el birliğiyle tütüne başlatacak


teselli bulmak gitgide zorlaşıyor bu şehirde 

çünkü üstüne kaç yağmur yağdı 

kaç rüzgar esti 

kokun iyice eskidi 

önceden her köşebaşı buram buram burnumun direğini yerle bir eden kokun 

artık esamesini duyumsamam için benden çaba bekliyor 

insanlar buna alışmak 

bense ölmek diyorum sevgilim 

uğruna şarkılar şiirler yazmaya bile kıyamadığım 

ama kendimi de alıkoyamadığım 

insanlar seni sevişime intihar 

bense doğmak diyorum sevgilim 


bir kum tanesi daha düşüyor 

tanrım yer çekimine ara ver 

seninle tanıştığımdan beri daha az kırpıyorum gözlerimi

çünkü seni fazladan göreceğim bir saniyeyi bile kaybedemem sevgilim


hey! 

ışıklar nerede?