Her insanın nezaketi hak etmediği aşikâr fakat düşünmeden edemiyorum nazik olmak insanın kişiliği ile mi ilgili?
Nezaket görebilmenin koşulu kendinizin de nazik olması mı yoksa güçlü bir sosyal statüye sahip olmanız mı?
Sizi bilmiyorum ama 15. yüzyılda yaşamış olan bir Osmanlı padişahı da olsaydım; divan üyeleri karşımda el pençe divan dururken "Beyefendi lütfen siz de oturun, karşılıklı konuşalım" diyecektim herhalde.
Yalnız kalınca da şöyle mırıldanacaktım; "Yok yaa yapamıyorum, egeye yerleşip toprakla, hayvanlarla uğraşacağım. Ora da bizim nasıl olsa."
E işte cihana da hükmetsem, hak etmeyene nezaket göstermemek için insanoğlundan kaçacakmışım.
Kişilik demek ki 🙂
