Ben bende olan beni bilmem nasıl durur.
Senin benlerin mahın yüzü gibi ne hoş durur.
Parlaklığın cihana vurur.
Yaklaştıkça sendeki ben tarumar olur.
Gönlümün ateşi, rüzgarda uçuşan saçının teli gibi
Kıvılcım saçar uzuvlarımın her bir zerresine.
Senin irice kara gözlerin ceylan gibi.
Gölgem yok olur, içim ısınır bakışın ile.
Suç mu? Ya kaşlarına kirpiklerine ne demeli!
Yay ile ok mudur? Delip geçen bahtsız bedenimi
Ya zulmün, reva mı bu ettiğin benden beni
Sevmeyeceksen sefasını sen de sürme ey cevval sevgili!
Bu arzum görürüm ki beni zendeler, bende illet
Korkarım sormaya sende var mıdır bu taht.
Benim cihana sığmayan evim barkım,
yerim yoksa şayet eylemem minnet.
Sanma ki divaneyim, aşkından düştüm yollara
Virane gönlümü hangi yol dizginlesin
İki pençe arasından çıkacak sözün,
isterim ki kulağıma hoş nida, yüzüme ılık yel gelsin.
23.05.2023
Selin Özdere
2023-05-27T17:21:49+03:00Kaleminize sağlık.