Botlarımla iskemlede oturuyordum
Aklımdan sürekli sen geçiyordun
Sigaramın dumanında buldum seni
Bu akşam en çok gözlerini istedim
Hava soğuktu bu yüzden yoktun
Bahanen buydu en azından biliyorsun
Aklımdan sürekli sen geçiyordun
Yağmurlu kirpiklerini izlemek falan
Birkaç kadeh yuvarlamak beraber
Ve kapatmak geceyi el ele sessizce
Başım belki biraz dönmüş olurdu
Hiç olmazsa yanımda dururdun biraz
İçimizden ne geçerse onu yapacaktık
Ben susacaktım sen konuşacaktın
İnsanlar evlerine yetişmeye çalışacaktı
Ben susacaktım seni izleyecektim
Beraber uzaklara kaçıp gitmeyi
Sonsuz bir umutla yok edecektik özlemeyi
Ne var ki bunlar asla gerçekleşmeyecek
Sen gelmeyeceksin ben tek oturacağım
Tek başıma soluyacağım dumanları
Tek başıma soluyacağım sensizliği
Aklımdan sürekli sen geçecektin
Yokluğun ile beni darmadağın edecektin
