İstanbul'un gözlerinden öpüyorum
beni sevdiğime götürdüğü için
dalga dalga gelse de üzerime
seviyorum, senin kollarında sevdiğim
bazı geceler çok yaksa da genzimi
çok üzse de beni ta ciğerimden
biliyorum orada bir yerlerde var bize şahit
sakınmam lafımı göğünden İstanbul!
yankısı olur da belki ona duyulur
seni kocaman sarıyorum İstanbul
her ayrılığımda içime bir şey oturur
mavi de senin olsun güneş de
yeryüzündeki tüm neş'e de
o gülerse ilk sen duyarsın
mutluluğunu kıskanırım içten içe
biliyorsun seninle derdim yok benim
bazen tutar ahım, döner sitemim
biri var, sende saklı tüm anıları
sokaklarını ezbere biliyor tüm yalıları
geçip gidemem öylece, gözlerim takılır
adaların karşısında seyrederim acımı
sana çok aşığım İstanbul, üzerine alınma
geziyorsam karış karış sakın umutlanma
denk gelmek zor, istese de yüreğim
bir çift bakış arayarak basamaklar inerim
çok zalimsin İstanbul, bunu şahsi algılama
yutarsın içinde sen nice aşıkları
benzetsem denizleri onun saçlarına
bir kez olsun dalgalandırmazdın İstanbul
kıyı kıyı yürüsem arasam onu
sen saklar kaybedersin İstanbul
o bana gelemez yolu çok uzun
senin de gönlün pek bir geniş İstanbul!
sonumuzu yazma kalemin kara
sen nerden bileceksin bizi İstanbul?
dümenlerini karaya kırmış gemiler...
yakmasın canını tutulmayacak yeminler
binbir ismi var sevdanın, her biri bin beter
mutlu ölmeyi diliyorum seninle İstanbul
isteğim gerçek olmayacak kadar zor
kim bu dünyada muradına erer?
sen onu sevmeyi bir de bana sor
dışıma kanarsın, anlamazsın halimden
bir çare ararım çarşılarında
ah senin çarelerin, beni hasta eden
tek isteğim var, o da bana yeter
solup gitmeden rengine boğ bizi İstanbul
ne çare, kalbim onun ellerinde
kurtarabilene aşk olsun!
gücüm yetmez ki sevdiğime
kurtar, sevdiğim sen ol İstanbul
