Gecenin nefesi boynuma dokunurken,
Hayatım gibi, İstanbul'a bakıyorum.
Bira şişesini yere çarpıyorum korkusuzca.
Kırılmışlığı kimler duyar, cama çıkar
Umrumda değil.
İçimden adını haykırıyorum.
Birileri nerede yaşadığımı soruyor.
"Beni" merak ettiklerinden değil.
Birileri fotoğrafımı istiyor.
"Beni" özlediklerinden değil.
Ne düşünüyorsunlar,
Neden ağlıyorsunlar,
Hatta adın neler,
Gencliğimde kaldı artık.
Kollarım delik deşik.
Ve ben İstanbul'dan nefret ediyorum.
