Yalnızlığa mahkum olmuşsa insan
Soğuk rüzgarlar keser bedenini
Hüzünle gözünden yaş düşerken
Rüzgarla savrulur ve uzaklaşır
Bir damla gözyaşı
Ellerini hissetmemeye başladımı
Farklı birinin eli gibi olur
Yüzüne dokununca bir kıvılcım belirir
Yüreğinde yalnızlığa sitem eden
Bir isyan yükselir
