Veda konuşmalarının sonunda

Dolu gözlerle gardını alıyor annem

Babam da var

Var olduğunu yanımızda olmamasından anlıyoruz

Babam olduğunu nemli yastığına sinen

Sigara kokusundan

Tesbihi bana kolye oldu korkusundan

Koltuktaki yanıklardan


Boynum yüz kere zikrederek boş kalacak şimdi

Oğlum yok derken Allah yok demeyi de 

De ki sen yoksun dedim

Gardımı düşürdün işte

Söylüyorum indirilmedin

Bu düğümü açmaya çalışırken

Sanırım onu tırnaklarımla mühürledim


Nefesim adak o günden beri

Bilemezdim

Almanın yasak olduğunu şey

Hayatta kalmanın yükünü itiyor

Yakamdan düşmeyen neydi

Atlasa yetişemedim

Beni pazar günleri starda yayınlanan

Maç özetleri yetiştirdi


Lahmacun yerken burna gelen boya kokusu

Beni en derin kuyu bir delik diye bağıran

Rüzgarda ıslık çalan bir cam doğurdu