Kayboldu tüm an'lar.. Seni sen yapan, iliğine karışan ne varsa özdeşen, kapı duvar şimdi yokluğa.. Ne kırmızı peçeteler, ne direği sızlatan ahh o kokular, ne kasıkta ki çaput ne de ağızda tat.. Umut, o asırda bileğe damlayan parafin sızısıydı.. Ne ses ne nefes şimdi hiçliğe dem vuran.. Baldırı çıplak ruhun, soluğu kesmesi düzensizliğe düzeni soktuğu an, bitti.. Lakin katarsise alışılmış tüm ruhlar işte şimdi Tanrı'ya yakarışlarını sıraladı.. Var olanın dışına çıktığında, özümsediğin tüm olgular yabancıysa benliğine, adını duyduğunda dönüp bakıyorsan artık o kimselere, bak işte şimdi yoksun bana.. Matruska benler yok olduysa ve açtıkça çıkmıyorsa eğer geçmiş, olmuş, bitmiş.. İş işten geçti mi bilmem ama hipnoz şimdi geçen zaman.. Saat:04.92.......
