Gözlerinin bana kaydığını ve sonra hemen uzaklaştığını görüyorum... Acı veriyor ama... Görmemen gerek. Acı çektiğimi bilmemen gerek... Elbet bir gün okuyacaksın bunları biliyorum... Okumalısın da... Lütfen oku...
Hep merak ediyordum, ben gibi birini sevsem nasıl olurdu diye... Ben bu kadar acımasız mı olurdum yani kendime... Muhtemelen... Ama... Sen yapmazdın... Sen bana kıyamıyordun... Öyle diyordun yani... Canımı hiç bir şey kaçamak bakışlarından daha çok yakmadı...
Hani yazdın ya geçen hâlâ saklıyor musun yazdıklarımı diye... İyi ki saklıyorum... Senden daha çok sahip çıkıyorum senin hislerine... Senin yapmadığını yapıyorum... Saklıyorum seni... Hâlâ bir parçan bende biliyorum... Hâlâ kalbimin içinde olan da sensin... Günün her saati, uyurken bile seni düşünüyorum... Seni her gün görüp benden nefret etme diye bakmıyorum sana... Her gün sarılıp ağlamak istiyorum ama yapamam... Nefesini hissediyorum bazen de... Çok yakınımda... Tanıyorum nefesini... İçim acıyor... Güldüğünü duyuyorum... Benimle gülmüyorsun... İçim ağlıyor...
Evet saklıyorum yazdıklarını... Hepsini... Hiç birini atamazdım... Sahipsiz öylesine yazılmış çöpler değildi onlar... Onlar senin düşüncelerin, senin sözlerin, senin kalbinden akan en saf hisler... Onlar çöp değil... Onlar benim en değerlimin hatıraları...
Saklıyorum yazdığın her heceyi... Kendi yazdıklarımı bile bu kadar saklamadım... Eğer seçim yapmam gerekse... Ben yazdığım en güzel şiiri ya da şarkıyı saklamaktansa senin yazdığın bir kelimeyi saklardım... Çünkü benim en değerlim sensin... Ben ne yazdıysam güzel olan hepsini senin için yazdım...
Sensiz her güne lanet ettim... Şimdi ise... En yakınımda olan bir yabancısın... Üstelik sen demiştin ki;
"Çok iyi tanıdığın bir yabancı olmak istemiyorum..."
Neden...neden sözüne kendin uymadın... İnsanlara kendini tanıttığını duyuyorum... Her şeyi biliyorum... Neredeyse annen kadar çok şey biliyorum senin hakkında... Ama yine de kendin hakkında anlattığın her detayı hayranlıkla dinliyorum... Bir başkası epey egoist olduğunu düşünürdü... Öylesin... Ama bunu da seviyorum...
Aşk çok korkutucu geliyor içinde sen olmadığın haliyle... Bilmiyorum... Sevildiğimden emin olamıyorum... Sevdiğimden emin olamıyorum... Ne zaman bir başkasına baksam kendimi suçlu hissediyorum... Aklıma geliyorsun... Kafamda çınlıyor; "Öylesine bir şey değil bu; adı kader..." Kader... İkimizde korkuyoruz ondan değil mi... Bilmediğimiz ne varsa korkuyoruz biz zaten... Ama ben senden farklı olarak neyden korkmuyorum biliyor musun? Risk almaktan... Ben risk almaktan korkmuyorum... Özellikle senin için... Umrumda değil ne olacağı... Seni seviyorum... Zaten kaybettim seni kaybedeceğim kadar... Seni seviyorum işte... Ne yapabilirsin ki en fazla? Kalbimi mi söküp alacaksın? Lütfen yap. Çünkü biri yapmazsa ben yapacağım. Bari yapan kişi sen ol, sen ol ki bir şeylerin anlamı olsun... Belki tarih yazar bizi de... Tarih kavuşamayanları yazar... İçimden hiç de gelmiyor aslında tarihe yazılmak... Ama sen bilirsin...
İyi gecelerr, Güvercinim...
