Alıştım artık ona
Biliyorum ve oda eşlik ediyor aslında çoğu zaman bana
Bazen çiçeklerini kaparıyor kalbimin ve hiç yapmamışcasına çiçekler ekiyor oraya
Bir düşünce bulutu serdim yağmur dan kelimelerle dolu boşalırcasına akan zihnime
Şimdi yazmakta güzel bir şey o bunu bilmese de
Biz neyiz, sen, ben ve biz
Hiç konuşmak istemiyorum seninle ama öyle bakmana da razı değilim
Konuşmak istemiyorum aslında çünkü sen herşeyi anlatıyorsun
Cıvıl cıvıl dolu, tutkulu ve mutlu da bir çocuk gibisin
Ama böyle söylemekte hoş gelmiyor içimden sana
Perdemi açıyorsun ve ışığını getiriyorsun benliğime
Kapalı bir odanın kapısını açık bıraktığım hiç girmediğin ama her gün aydınlattığın pencerem
Ne yapıcam ben seninle... Üstüne kahve içtiğim akşamları
Bugün birşey de söylemek istiyordum bizim için, iyi ki doğdun.