Alıştım artık ona

Biliyorum ve oda eşlik ediyor aslında çoğu zaman bana

Bazen çiçeklerini kaparıyor kalbimin ve hiç yapmamışcasına çiçekler ekiyor oraya

Bir düşünce bulutu serdim yağmur dan kelimelerle dolu boşalırcasına akan zihnime

Şimdi yazmakta güzel bir şey o bunu bilmese de

Biz neyiz, sen, ben ve biz

Hiç konuşmak istemiyorum seninle ama öyle bakmana da razı değilim

Konuşmak istemiyorum aslında çünkü sen herşeyi anlatıyorsun

Cıvıl cıvıl dolu, tutkulu ve mutlu da bir çocuk gibisin

Ama böyle söylemekte hoş gelmiyor içimden sana

Perdemi açıyorsun ve ışığını getiriyorsun benliğime

Kapalı bir odanın kapısını açık bıraktığım hiç girmediğin ama her gün aydınlattığın pencerem

Ne yapıcam ben seninle... Üstüne kahve içtiğim akşamları

Bugün birşey de söylemek istiyordum bizim için, iyi ki doğdun.