sana benzeyen bir şiire rastladım asırlar sonra
onun kelimelerini dinledim
kelimelerinin anlattıklarını
ip izleriyle dolu boynumdan baktım sana
yaban çiçekleri ve dağ kokusunda
dokunmak istedim iyileşmenin çağrısına
iyileşmeyi öyle uzak bir yere
götürmüşlerdi ki
yürü yürü bitmiyor sonsuzluk gibi
yorulup çekildim kendimden.
göğsümdeki merdiveni gösterdim
karanlıktan kaçmışların mahzeniydi burası
sen de gördün ibrahim
o merdivenden tırmanırken yitirdiğimiz hevesleri
kapımıza bırakılan yağmura küsmüş bir bulutu.
Islak bir yağmurluk gibi çıkardım seni üzerimden.
bulamayacağım bir yere astım ibrahim.
evcilleşmeyen bir canavar bu gitmek
taze ten hevesiyle beni kemiren.
anlatamıyorum ama sen biliyorsun
her şiir, son şiiridir şairin
uçsuz bucaksız bir yol fikrinde
arkamdan bakan adamın
yüzü bulutlu bir gece yarısı, ışıksız.
öyle bir mesafe var ki aramızda;
çok yakınımdan geçiyorsun
ama bana değmiyorsun.
Songül Uslu
2024-01-30T18:02:07+03:00Bakarsınız olur ❤️
Maryam
2024-01-30T01:03:26+03:00Şiirlerinizi okurken hikaye okuyor gibi oluyorum. Sanki her birinin bir olayı bir öyküsü var. Keşke tanısam da bilsem hikayesini diyorum bu şiirlerin