Güzelsin, güzele değersin

Ama incinmiş bir ömre misafir edilmişsin

Bu senin suçun değil bir de buna burulma

Çabucak iyileş

Gönlünü kaptır

Senin benden alacağın merhemim yokmuş

Bana da yazık, ne diye varım

Hani

Neye yararım

Bundan kanarım

Hınca hınç kendi başımın çaresine bakarım

Sen hele bir iyileş

Kalbini yokla

Ki sonrası kolay

Ben bahara söyledim

Yavaştan gelecek

Pusudalar toprağı delmek için

Sen geçince açacak nergisler

Laf aramızda merak etme

Trabzon bile anlamayacak

Sevdiğimi anlamak kadar kolaylığı yok bu iknanın

Söyledim üstteki maviliğin en içli bulutuna

İkna ettim

Sen ağlayınca dökecek tüm nemi

Kimse anlamayacak yaşını

Dinleme İsmet Özel'i

Dikkat etme

Bırak kimse yokken ıslansın üzümden namlular

Bilirim insan en güzel gözden ırakken ağlar

Ben gözümü senden ırak olmaya ikna edemediğimden içli bulutla dost oldum

Üstesinden geldik ağlamana da çare bulmanın

Sen de üstesinden gel ağladıktan sonra

Tüm işlerinin

Hallet

Bir yardım eli ararsan da haber et

Benim de artık ellerim işe yarasın

22 yılda bir

Kur düzenini

Tırnakların da biraz uzasın

Belki daha kolay iliklersin çizgili gömleğinin düğmelerini

Az iç kahveyi

Ki kolay kapa geceleyin bu kirli dünyaya gözlerini

Beni merak etme

Ki etmezsin öyle geliyor fikrimden

Ben öyle iz bırakmam kolay kolay hayatlarda

Bütün izim içimde

Bütün öfkem kendime

Bak bunu sakın

Özlemim merhametim sevgim duymasınlar

Onlardan bana pay kalmadı

Hepsini aldın

Kendine yoldaş edindin

Neyse sen iyileş

Ben kötü kalmaya razıyım

Allah da senden olsun