Koyun saymam gerekiyor ama

Karabasanlarım tekli sıra da.

Atlamaya başlarlar birazdan

Bi kabusun ortasına.

Uyumam gerek

Ama gerekliliklere pek uyamam

Ondan sanırım, inceden başlayan bu ağrım...


Pişmanlığımla birlikte yürür pişkinliğim

Belli ki pişmemişim hâlâ da hamım

Peki pişmeden nasıl yandım?

Onu hiç anlamadım..

Sanırım, zamanı doğru ayarlayamadım.

Baksana saat ikiyi kırk geçiyor

Ve ben hâlâ burdayım.

İyiliklerimi kırık geçiyorken de aklım,

Burdaydım.