İnsan bir et bir ruh biraz da düsleriyle

Varoluş çabası ne çok oransiz...

Bir yolun ortasında deneyimleyemediklerim,

Demlenmiş olan biten herşey

Oturup beklemeye almışım nefes izlerim.

Güzergah yok ,iz yok..

Kandil olsun der kalbim ,göze kuser.

Ne büyümüşüm ne de oturmuş ruhum,

Hep bir adımım diğerinden ayrı

İçim kuş misali , kaçış masalı mevsimi

Bir varmis bir yokmuş diyip gidesim var..

İnsan bir et bir ruh birazda kalbiyle yoğrulur..

Demlenen her ne varsa ne çok sığınmasız..

Olmak yok ,õlmek yok...