Zamanın kıyısında yürüyen iki yabancıydık
aynı mevsimlerden geçtik, haberimiz yoktu
ne aynı rüzgar savurdu saçlarımızı
ne de aynı yağmur ıslattı tenimizi
Bir gün, belki hiç bilmeden
aynı sokakta adımlarımız yankılanıcak
ama biz iki ayrı yöne bakarak
sessizce kaybolacağız, kalabalıkta
Yazılmamış mektuplar düşecek, içimize
dudaklarda mühürlü, sonsuz cümleler
ve her başlangıçta bir son gibi
bir iz bırakacağız, birbirimizin bilmediği yerlerde.
