''...La Rochefoucauld, bir gün durduk yerde, üzerinde yeterince durmadığımız, özsevgi (amour-propre) adını verdiği tuhaf şeyi bize öğretmeyi kafasına koyar ... Şunu vurguluyordu: Görünüşte en çıkar-gütmez olan faaliyetlerimiz, hatta aşk, yani erdemin bu en gizli icrası bile, şan olsun diye yapılır.''
