Kanım donmaya harap eyler döner sepya
Kendi ellerimle çürütüyorum ruhum bunu duya
Koşmaya daha da belaya artık dayanmaz yüreğim kendimi tutmaya
Hapsolmak en büyük maharet sallaya sallaya kapıya
Döker taş yürekte ahkam kesmek mi tanrıya?
Haykırmayı taktım kafama
Tek nefesle daldım gerçekliğini anlayamadığım rüyaya
Korkuyla ecelle karşı kaldırımın azametine soyunur
Devam ederdim delice koşmaya
Jübilem büyük hevesle, algılar belki birgün tüm kalbinle
Kederle yürümeye sahile gücümle hissiz yürürüm sevgiyle
Gerçeklerle ama nafile hangi hâlinle bu hâlimle olan mı gülüşle?
Güneşe sarılır donarım en büyük hayalim sözlerime olan nefretle!
Cesaretine müteşekkirim ucu bana da değer üfle gökyüzüne titrek sesinle
Besle beni kaybetme silleyi vurma o pamuk şeker yanağıma ele verme çöle
Vur kelleme kandır beni kekle, la havle de' sesimi çıkarmam yoğur beni demle
Gök en çok sen gümle' ışınınla yak beni tülle daha kolay yanar bu güftem.
An gelir kurur ellerim yüzüm ve dökülen derim
Kaçışlarında mırıldanan yavrucağımın dilinden dökülen kinim
Yetim daim aklım kalmadı işim
Koca okyanusta kavga kıyamet ve benim temel eşim
Oyuncaklarımla oynarken hayata atıyorum çalım ve
Örüyorlar ytong temeli üstüme ve öldürüyorlar bu ruhu
ve yanımda gidecek olan eşimi.
Tek bedende çift karakterimin üçüncüsü bırak peşimi
Sesimi kes kulaklarımı mıhla, duymak istemiyorum evimi
Jübilemi an itibariyle kendimizden bir üçlü oylama ile
bırakıyorum heybe leşimi.
Bırakıyorum en çokta beni..
