kabarık bir sabıka
acımasız bir genotip
bir şeyler sayıklıyorum
içim, dışımda artık*
gökyüzünün yeminli suskunluğu
uyutur mu bugün beni?
kronik adressizlik
söylediklerim, sustuklarım
bir yanı kesik, giz dolu fotoğraflar
infilak korosu -zihnimde-*
mişli geçmiş zamanlarda
sabahlar karşılıyorum
yağmur çiseliyor
kapı aralığından dünyayı izliyorum
ruhumu sarmalayan ukdeler
gün mefhumu, yitik*
bazı evlerin hala ışıkları yanıyor
onları uyutur mu peki bu suskunluk?
