Çınar boylu sanrı ağaçlarım vardı
Dualı adak çiçeklerim
İklimlere başkaldırısıydım bahçemin
Kuyumun yaşamak bendi
Toprağı, meltemi,
Selvi hevesli fidanı bendim
Öyle rahat söylediler ki azaldığımı
Islak kokusu üstüne yığıldım çimenlerin
Sarstım,
Bana inancı söküldü düşten bir bebeğin
Öyle kör çıplaksın dediler ki bana
Ruhuma musallat bir geceye dönüştü gövdem
"Gülleri vardı" dedim,
"üstümdeydi beyaz elbisem"
Neresinden tuttuysam bahçemin biraz daha döküldü yüzüm
Öyle güzeldim ki yaşamadan önce
Kuyumdan dünyaya düşmeyi
ben istemedim.
