arkadaşlarıma anlattım

seni ve gözlerini

neyi nasıl söylediğini

nelerden bahsettiğini

bana aşkı öğrettiğini


inanmadılar başta

gerçekten öyle biri olduğuna

bense hiç kulak asmadım onlara

devam ettim anlatmaya


üzülüyor dedim saatlerce

kanadı kırılmış ufacık kuşa bile

titriyor dedim üşüdükçe

alışamamış dışarıdaki güneşe bile


sonra bir gün geldi

dışarıda yağmur vardı

benim gözlerim güneşimdeydi

bilmiyordum ki bu yağmurun

sebebi sendin


öğrenince artık kış olduğunu

koşamadım arkadaşlarıma doğru

yanımda şemsiyem bile yoktu

gökyüzüyle ağladım asırlar boyu