biz seninle iki farklı hayatta açmış

aynı küstüm çiçeği

depremlerden kaçamamış

kendi kendine yıkılmış kalmış

bazen de birden içine doğmuş

yaşama isteği

sen yaşayamadığın gençliğini

istiyorsun

ben seninle yaşlanmayı

bırakalım artık sevgimizi güçlendiren

bahaneler bulmayı

sen koklanmayı unutmuş bir papatyasın

bense menekşeleri koklamışım

sen yaşarken gençliğinin baharında

desteksiz tutunmaya çalışırken hayata

hatalar yaparken ağlarken

bir umut beklerken

ben

doğmamıştım.

şimdi herkese çok kızgınım

ya böyle yazılmasaydı kader

inanıyorsan eğer

yakalayamasaydım seni ikinci baharında

kim tutup çekerdi beni ana rahmimden

nasıl doğardım

biri bana hesap versin

şimdi ben

ölürsem

ben ölürsem var ya kesin kafayı yersin

göremem belki ama senin için ağlarım

ben

bir daha

ölürsem

kesin ölü doğarım.