Dünyayı gezen insanlar görüyorum,
Her birinin kendisi düşmanı.
Öyle fazlalar içeride
Binbir değişik fikirlerle dolu
Öyle alçaklar dışarıdan,
Her biri,
Hırslarını kinleriyle boğdurur durur.
Kim durduğu yerde kapılmışsa hırslarına,
Aynısı da bunlar için,
Olmayacak tutkuları oldurur.
Her bir yanı görebilmek tutkusuyla saatlerce koşturur,
Kimisi kadınlara takmış,
Orada burada taciz eder durur.
Gezmek eylemi
Yaşamakla ilgili.
Sen bir yere gittin diye,
Oradan mutluluk beklememeli.
Daha çok yer sadece zamanını tüketir,
Sen mutlu olacaksın diye,
Ölümü neden koşturursun kendine?
Bazıları var
Bir sürü ülkede yaşamış.
Ama kafasını kapatmış,
Basit bir erdemle dahi buluşamamış.
Sırtını dönebilir,
Her an yol arkadaşına,
Çünkü
Kafasını sadece bir sonra ki hedefe odaklamış.
Bazıları kafayı parayla bozmuş,
Çünkü düşünceleri,
Para onu bir yerden bir yere götürebilir,
Parasız şuradan şuraya gidemezsinle dolmuş.
Erdem bizim tanrımızdır.
Tanrımızı tanımayıp
Erdemlere yüz çeviren her insan,
Bir gün yarı yolda kalır.
Tamah etmemek hiçbir şeye,
İstemek doyasıya,
Ama el açmamak gerek.
Bulduğumuzda almalı,
Ne var ne yoksa.
Aradaki tek çizgi,
Erdemlerinize ters düşmesi olmalı.
Daha iyi fırsatlar için,
Terk etmemeli hiç kimseyi.
Para için bozmamalı kendini,
Dünyalar güzeli kadınlara,
Onları arzuladığınızı söylemeli tabii,
Ama hayır cevabından anlamalı,
Yine de geri gelen bir kadına,
Cevabını hatırlatmalı.
Sizi karakter sahibi yapacak tek kural,
El açma ihtiyacın olana,
Sadece sahip olduklarını,
Tutmalı sıkı sıkıya.
