"Kaçan mı Kovalanır, Kovalanan mı Kaçar?"

Kovalanan kaçar, niyesini de söyleyeyim;

İçgüdüseldir.

Elde olan bir hal de değildir çoğu zaman, tepkileri üzerinde bütünüyle hakimiyet kuramamış insanlar için.

"Ben kurabildim!" diyen var mı?

Kovalanan olmak, öyle zannedildiği kadar kolay mı?

Değil.

Zevkli bir aktivite gibi mi görünüyor dışarıdan?

"Havası atılacak bir şey" mi kovalanmak?

Etrafta insanların travmalarını tetikleyerek geziyorsun.

Biri kaybetmekten korkuyor, biri hiç kazanamamaktan.

Biri tanrı yerine koyuyor seni, biri yatağındaki şeytan.

Hayatlarında gördükleri en aptal insan oldukların, ve diğerleri...

İşin içinden çıkılabilir gibi değil;

Ya bunların hepsi sensin, ya da hiçbiri.

Muhtemelen hiçbiri.

Değdiği yüzlerin sayısınca bölünen bir aynasın.

Anca kendini kovalasın, anca da kendinden kaçsın.