Yazılarım bile küçücük defterlere sığmaya çalışıyor. Bense bir kalbe, öyle bir kalp olmalı ki sığayım taşmayayım, durgun bir deniz kenarı olsun bana. Kendimle karşılaşayım. Yabancılaşmadan, olduğu gibi. Savaşmadan, sevişmenin tadına varayım. Yeniden doğayım, doğurayım. İçimdeki çiçek tohumlarını.
Laleleri severim derim, zamanını bekler, bütün renkler anlam ve ahenk kazanmak için. Belki de ondandır laleleri sevmem, zamanını beklemem. Bilemem belki renklenmek için zamanımı bekliyorum bende...
Y.T
