Ömrüm bana hayran
Yıllarca eyvahlar besledim
Gövdemdeki çatlaklar genişledi
Artık yarıklar var
Sır perdesi kalkıyor
Kesit kesit hikayeler var
Bazen acı bal olup dile düşüyor
Anlatmakla bitmiyormuş
Zormuş üstelik
Uyumsuz parçaları birleştirip yukarıdan bakmak
Gördüğün değil hatırladığın sarsarmış
Çok zormuş kentin en tepesine oturup aşağıya bakmak
Çiçekler kurdum kış bahçeme
Rüzgar vurdu kırıldı saçım
Çiçeklerim kurudu tuttum onlardan taç yaptım
Gömmedim bu sefer
İlk ölenin alnına bağışladım
Güldüm sonra
İki ölüyü yan yana tanrıya bağışladım
Ömrüm hâlâ bana hayran
Yaşıyorsun diyor, sadece şaşırıyor
Aksidir ya kendisi
Durmuyor, tutup bir gün daha aşırıyor
