Bir anda ortadan kaybolup yeni bir hayatla devam ediyordum hayatıma... Belki bunun adı kaçmaktır belki de hastalık. Şu an buna karar verebilecek kadar mantıklı düşünebileceğimi sanmıyorum çünkü deli gibi uzaklaşmak istiyorum olduğum noktadan. Başka bir yerde, başka bir hayatta hatta gerekiyorsa başka bir isimle hayata devam etmek istiyorum. Çok yoruldum ve dinlenemiyorum. Dinlenmem için sanırım gitmem gerek. Tamamen uzaklaşmam gerek... Kafamı dolduran tüm düşüncelerden sıyrılıp kendimi huzurun kollarına atmam lazım. Aynaya baktığımda kendimi tanımam lazım, “bu benim” diyebilmem lazım. Gecenin bir vakti nefes nefese uyanmak yerine yanımda sevdiğim adamın nefesiyle uyanmam lazım. Kafamın içinde çığlıklar yerine küçük kızımın şen kahkahalarının yankılanması lazım. Kalbim korkudan ya da endişeden değil sevdiğim adam boynumdan öptüğünde deli gibi çarpmalı. Beni ne tutuyor burada? Nefes alamıyorum, artık nefes alabilmek istiyorum.
