Neden kaçarız? Korktuğumuz, çekindiğimiz şeylerle yüzleşmemek için mi yoksa ön yargıyla yaklaşmaktansa hiç yaklaşmamayı tercih ettiğimiz için mi? Belki de "kaçıyorum" demek savunma mekanizmamızdır çünkü kimse kaçtığı şeyden gerçek anlamda uzaklaşamaz. Bunu biliriz de zaten. O zaman neden kaçıyoruz (!) Kendimizi kandırıyoruz. İstemediğimizi, istememiz gerektiğini düşünüp bunu kanıtlamaya çalışıyoruz. Uzaklaşmayın sakın. Kaçmayın. Korkmayın. Sadece yaşayın. Korku olarak hissettiğimiz şey belki de saf korku değildir. Duygularımızı tanımıyoruz. İnsanı hakiki kaçışa sürükleyen tek şey saf korkudur fakat bunu yaşamak oldukça zordur. Biz sadece korktuğumuzu sandığımız şeylerden kaçtığımızı düşünerek harekete geçeriz fakat yolun sonunda vardığımız yine o şeylerdir. Yaşayın ve bunu sadece hissedin. Biz kendimizi kandırmayalım, bırakın bizi kandıran sadece hislerimiz olsun.
