KAÇMAK

İnsan kaçıyor 

Neyden kaçtığını bilmeden

Aslında kaçtığı kadar da 

Arıyor 

Neyi aradığını bilmeden

Bilmediği yollarda kaybolmuyor da

Kendi içinde bulamıyor yolunu 

Pusulası olmadan 

Ama durmuyor 

Durduğunda boğuluyor çünkü 

Gerek gözyaşlarına 

Gerek kahkahalara

Ama ikisi de aynı yere çıkıyor baksana

İnsanı en mutlu eden şey de en üzen şey de aynı aslında 

Nefeslenmiyor nasıl nefeslensin 

Nefesine karışıyor düşünceleri

Sanki koştuğunda düşünmüyormuş gibi 

Kandırıyor kendini 

Aslında fark edemiyor ya da ediyor da kabullenemiyor 

Kaçtıkça kayboluyor 

Kaçtıkça acıyor yok dediği kalbi 

İnsan giderken 

Aynı zamanda kendinden bir parça da bırakır 

Geride kalan insanlardan götürdüğü kadar 

Hangisi için daha acıdır bilinmez ancak 

Sürekli kaçan biri için 

Sürekli kendinden eksilmektir

İşin sonunda ya eksilerek yok olacaktır 

Ya da eklenerek çoğalacaktır 

Malum çoğaldıkça düşüncelerinde boğulacaktır 

Bu işin sonunda 

Ya ruhu doyacaktır 

Ya onu bırakacaktır.