Ben kadere inanmam. Kadere en çok inanamak istediğim anlarda kederi kabullenir ve kederin beni kullanmasına izin veririm, kendi içimdeki yıkımda.


Ben yazgıya inanmam. Yazılan bir şey belirleyecekse hayatımı, tamamıyla hükmetmese de elimden geldiğince kendi yazdıklarımın hayatım olması için savaşırım.


Kader de yazgı da olduğum kişidir, olduğumu söylediğim kişi bir Tanrı, olduğumu düşündüğüm kişi ise bir şeytandır.


Bu yüzden ben bir tek kendime inanırım.