Ben kadınım, çırılçıplak karşınızdayım direniyorum

Hırpaladığınız her bir yerim için mücadele veriyorum.

Çatılmış kaşlarınızla, ahlaksız bakışlarınızla umudu düşünüyorum.

Bıkmadan, usanmadan filizlenmeye çalışıyorum.


Size rağmen hayatın sunduğu güzelliklere bakıyorum.

Avutuyorum kendimi, yaşam nasıl da bahar gibi...

Ervah-ı ezelden beri mi böyleydi?

Yoksa göz görmek istediğini mi görüyordu?


Ey benim umutlu hallerim!

Çabuk kabullenişlerim, yoktan yere savrulan gözyaşlarım.

Bu kadarsın ama

Bu kadarken bile çok güzelsin!