Bir kedide kalır ismim.

Yüzüm çatlak bir aynada. 

Her baktığınızda keserim sözlerinizi.

Olur da belki tozlu raflarınızda

kapağı silinmeye yüz tutan bir kitap bırakırım geride.

Belki ince bir iğne oyası.

Belki ismimi alan turuncu-sarı bir kedi dolanır rafta.

Ben mi?

Ben bir iğne oyasıyım,

Sıcacık bir kazağın çiviye takılmış dikişi,

Gömleğinizden aşağı sallanan düğmeyim,

Çorabınızın deliği.

Ben mutfak tıkırtısıyım,

Gece yarısı kapı gıcırtısı, 

Bayram sabahının günaydın sesi,

Bir kitabın altı çizilen cümlesi,

Tozlu rafın çıldırmaya yüz tutmuş kalemi.

Ben hepinizim.

Hepinizin hiç kimsesi.

Yakanızı düzelten el benim, 

Aşı ısıtan ateşim. 

Ben çatlamış toprağım. 

Çatlak ellerinizde inadına açan çiçek benim.

Ben kadınım. 

Ben, 

Hepinizim. 

Hepinizin hiç kimsesi.