Kadın

On yedimdeyim anne,

Ne on altımdaki kadar umutlu,

Ne on sekizinde kırılmış bir fidan,

Tam on yedimdeyim

Babamın güneşi beklediği yerdeyim.

Haziran bir, baharın son elçileri terk etmekte,

Karanlık, mezarlık diyarları.

Baharın ardından ağlamakta tüm bulutlar,

Kapıyı bir açıyorsun, bir açıyorsun ki,

Ne mutlu bir yusufçuk var ne akasya çiçekleri.

Yaz terk etmiş nitekim bu diyarları,

Hiç kadınların ağladığı diyarlara güneş doğar mı?

Bir kadın daha ağlarsa,

Bir kadın daha anayken toprak olursa,

Bir kadın, bir kadın daha bir ananın yavrusuyken bulut olup üzerimize yağarsa,

Olmasın anne olmasın,

Ne toprak olsun,

Ne yağmur,

Kadın, kadın olsun anne.

Benim de yurdumda doğsun güneşler,

Bu yurdu kadınlar yükseltecekler.

01.06.21

22.00