Ama o şarkıyı bir kez daha söylesen belki ağlardım

Sahne ışıkları henüz sönmemişti 

Ve bana takılmıştı güzel gözlerin 

Küçülmüştüm, kaybolmuştum esen rüzgarın ardında 

Tüylerim diken diken, ellerim titriyordu

Zaten sigaram da bitmişti biraz hüzünlüydüm

Hüzünlüydüm, sonbahara dönmüştü gözlerin 


Ama o gece bir daha vursaydın belki anlardım

Dokundukça sarsılan gitarının tellerini yüzüme

Aheste aheste yükselen bir şey vardı biliyorum

Çınladıkça kulaklarımda o ses 

Diyebilseydim korkmadan, 

Bak geliyorum!


Ne ben bir şey söyleyebildim

Ne sen bir daha çaldın 

Ama o şarkıyı bir kez daha söylesen belki ağlardım

Şimdi gri şehrin sessiz sokaklarında 

Bilmediğim bir göğe doğru yükseliyorum.

Hüzünlüyüm, sigaram da bitti zaten

Ve sen beni anlıyorsun,

Biliyorum.