İçimde bir güdü var; şefkat duyan, koruyan besleyen
Her şeyden çok sevebilen, uğruna emek veren
Kendinden ödün verebilen ve kolayca vazgeçmeyen...
Bir güdü ki ne kanımdan olman gerekiyor ne canımdan
Sadece izin ver sana ulaşsın yumuşak ellerim
Sarsın kollarım ve hissetsin kalbim
Böylece kalacağım burada uzunca
İyiliğini düşüneceğim doya doya
Nahifçe seveceğim seni
Sıcak bir kumsalda dinlenir gibi
Uyanır gibi bir sabaha güneşli
Tüm gücümle savaşacağım
Yeri gelince arkanda yeri gelince yanında
Gerekirse önünde olacağım
İstersen de koynumda saklayacağım seni
Kimsecikler ulaşamayacak, belki kendin bile
Daha fazla endişelenmene gerek kalmayacak
Bir güdü var içerde bir yerde, huzura dönüşmek isteyen
Güven ve bağlılık inşaa eden, sana ulaşmaya heveslenen
