Seyrekçe yaşanan hayatlarına doğdum birkaç kadının

Bölük pörçük bir şeymiş yaşamak böyle dedi kadınlar

Nasır tutmuş ruhlarıyla hasbihal ettim, cevap yok

Şarapları it öldüren cinsinden fakirlikten yahut acizlikten

Ebedi olanla edebi olan arasındaki fark işte bu kadınlar

Ölümleri konyaktan, viskiden, şaraptan uzak değil

Her anlarını Raskalnikov gibi yaşayan bu kadınlar için

Kadimdir mutlak olan ölüm edebidir birkaç duble

Fakat nefes çekmek içine uzaktadır, çok uzakta

Kadınlar belirsiz değil belirtisizdir dediğimden olacak

Şikayetçiler, ruhumu satıp kendime bir hayat kurmamdan

Dostlarım çoktur hâliyle sırtımda yara eksik olamaz

Vazgeçmeyeceğim hiciv etmekten birkaç devlet köpeğini

Vazgeçecek olursam beni belki de bu kadınlar öldürecek

Din adamlarının sakladığı birkaç ayette yazar tüm bunlar

Fakat ben küçüğüm hayatın büyük düzenbazlığına karşın

Kalemimin yerini silgiye bırakmam gerek yaşamak istiyorsam

Düşlerimde gerçekleşir Tanrı’yla aramızda sohbetlerim

Peşimi bırakmaz birkaç satır yalan söylemek arzusu

Ben işte burada karşınızda tüm gerçekleri size gösterecek olan

Kaçmayı bıraktım kalemimin ritüel küfürlerinden

Ve karşımda işte kadınlar belirtisiz olan gerçek yaşamlar

Gözlerinden okunan yalanlarıyla şarhoş

aksak ve yalnızlar

Devlet dairelerinden çaldıkları mühürlerle sadıklar dostluğuma

Üzgünüm kaçacağım bu şehirden kurtulmak için bunlardan

İşte burada tüm gerçekler yazan bir kitap bıraktım ardımda

Gerçekleri doğrudan gören kardeşlerimin sol yanında

Ve böyle biter dedi babam bu son hikâyen olsun.

-son