Seyrekçe yaşanan hayatlarına doğdum birkaç kadının
Bölük pörçük bir şeymiş yaşamak böyle dedi kadınlar
Nasır tutmuş ruhlarıyla hasbihal ettim, cevap yok
Şarapları it öldüren cinsinden fakirlikten yahut acizlikten
Ebedi olanla edebi olan arasındaki fark işte bu kadınlar
Ölümleri konyaktan, viskiden, şaraptan uzak değil
Her anlarını Raskalnikov gibi yaşayan bu kadınlar için
Kadimdir mutlak olan ölüm edebidir birkaç duble
Fakat nefes çekmek içine uzaktadır, çok uzakta
Kadınlar belirsiz değil belirtisizdir dediğimden olacak
Şikayetçiler, ruhumu satıp kendime bir hayat kurmamdan
Dostlarım çoktur hâliyle sırtımda yara eksik olamaz
Vazgeçmeyeceğim hiciv etmekten birkaç devlet köpeğini
Vazgeçecek olursam beni belki de bu kadınlar öldürecek
Din adamlarının sakladığı birkaç ayette yazar tüm bunlar
Fakat ben küçüğüm hayatın büyük düzenbazlığına karşın
Kalemimin yerini silgiye bırakmam gerek yaşamak istiyorsam
Düşlerimde gerçekleşir Tanrı’yla aramızda sohbetlerim
Peşimi bırakmaz birkaç satır yalan söylemek arzusu
Ben işte burada karşınızda tüm gerçekleri size gösterecek olan
Kaçmayı bıraktım kalemimin ritüel küfürlerinden
Ve karşımda işte kadınlar belirtisiz olan gerçek yaşamlar
Gözlerinden okunan yalanlarıyla şarhoş
aksak ve yalnızlar
Devlet dairelerinden çaldıkları mühürlerle sadıklar dostluğuma
Üzgünüm kaçacağım bu şehirden kurtulmak için bunlardan
İşte burada tüm gerçekler yazan bir kitap bıraktım ardımda
Gerçekleri doğrudan gören kardeşlerimin sol yanında
Ve böyle biter dedi babam bu son hikâyen olsun.
-son