kalemi kırık şair sessizliği ile yolumda ilerlerken sana çarmanın en sert mutluluğunu yaşıyorum. Bir ihtimal daha var mı diye sorsan bana seni senden daha çok sevmekten bahseder, kırılan kalemimle sana yazacaklarımı yada onun yazdıklarını bir bir sana okurdum...
anlamaz kalbim var benim sus dersin susmaz dur dersin durmaz, galiba biraz aşkın sert lodosuna denk geldim sert seviyorum seni çünkü sende olan sakin kalmam için beni ikna edici değil. Devrik cümlelerin düz hâli sensin diye ve seni kimse görmesin bilmesin diye karışık yazıyorum anılarımdan tanı beni diye ufak ufak cemre geçişlerini bırakıyorum kağıda...
