Ruhumun kağıttan bir kayığı vardı
Katladı, katladığı her yer kanadı
Alengirli hayallerimin
Cesedi olmuş izler
Sükûnetin arkasına saklandım.
Bulamasınlar diye
Renklerimi akıta akıta
Ufka doğru attığım kürekler
Donmuş cesetler
Ruhumun kağıttan bir kayığı vardı.
Aldı onu kollarının arasına
Ruhumun kayığı artık
Parçalanmıştı, engin umutsuzluk denizinde.
Ruhumun kağıttan bir kayığı vardı
Hiçbir yolcunun yüzü annem değildi
