Kahkahalar içinde dolaştım tüm gün
O ince parmaklıklar ardında,
Kaç akıl vardı bu karanlık zindanda
Günlerden, bir parça huzursuzluk,
Kaç akıl güldü, o ince parmaklıkların ardında,
Saat sabahın 3'ü,
Bir ses duyuldu, en derin yerinde zindanın,
Kaç akıl düşündü bu sesi,
Bir acı olarak,
Bir ah olarak,
Bir intihar olarak...
Tüm gün dolandım durdum, bu ince parmaklıklar ardında,
Sabah'a karşı bir gece, habersiz ayrıldım yatağımdan.
Yürüdüm, yürüdüm...
Derin bir yerine geldim.
En karanlık yeriydi zindanın,
Yalnızdım ve sonra
Koca bir kahkaha attım, tüm dünyaya karşı sabaha kadar
